Michaël Jérémiasz-Wywiad z paraolimpijczykiem

1. Widziałem w poprzednim wywiadzie, że powiedziałeś: „Życie jest znacznie trudniejsze dla osób niepełnosprawnych, jeśli chodzi o znalezienie pracy, domu, opieki zdrowotnej lub dostępu do sportu, kultury, itp. Uważam, że jest to oczywiście bardzo niesprawiedliwe i niedopuszczalne w nowoczesnym świecie". Czy uważasz, że produkty Sesame Access mogą pomóc zmniejszyć ten trud osób niepełnosprawnych, czyniąc domy / budynki itp. bardziej dostępnymi ?

Mile widziane są rozwiązania ułatwiające życie. Zawsze jest jakieś rozwiązanie, czasem jest to zdrowy rozsądek, czasem pieniądze, wiedza lub innowacje technologiczne. Produkty Sesame Access dają użytkownikom wózków inwalidzkich swobodę poruszania się w miejsca w które chcą, a nie tylko w te, które są łatwo dostępne. Chcę mieć większą swobodę wyboru będąc użytkownikiem wózka inwalidzkiego i wierzę, że Sesame może w tym pomóc.

2. Wszystko zaczęło się, gdy Yann, nasz francuski agent, znalazł Twój komentarz na Facebooku, który mówił, że szukasz rampy / dostępu dla osób niepełnosprawnych, który nie byłby brzydki, kiedy Yann zwrócił się do Ciebie z naszymi produktami, jakie były Twoje pierwsze wrażenia?

No więc chciałem poszukać wykonawcy, który zainstaluje rampę w moim domu. Otrzymałem wiele wskazówek od znajomych na temat polecanych miejsc / rozwiązań, ale nic tak naprawdę się nie wyróżniało. Kiedy zobaczyłem produkty Sesame, pomyślałem, że to poważna sprawa, a nie jakikolwiek dostęp dla osób niepełnosprawnych. Daje on dostęp we właściwy sposób i sprawia ,że zachowuje moją godność. Mam zamiar zostać w tym domu przez lata i dlatego chcę czegoś praktycznego i bezpiecznego. Fakt, że jest ukryty, nie czyni go haniebnym, jest jak samochód i można go dostosować.

3. Czy uważasz, że oferowanie nowoczesnego, niezawodnego i dyskretnego dostępu dla osób niepełnosprawnych ma wpływ na wrażenia użytkownika?

Tak, chcemy każdemu zaoferować to doświadczenie. Ważnym jest, aby nie ukrywać, ale uczynić dostęp prostym i częścią architektury. Osoby niepełnosprawne nie chcą być wyjątkowe, po prostu chcemy mieć możliwość uczestniczenia. Te rzeczy powinny być łatwe, ni mniej, ni więcej.

4. Co powiedziałbyś innym niepełnosprawnym sportowcom o naszych produktach?

Niektórzy sportowcy uważają, że są nadludźmi ze względu na swoje osiągnięcia, jednak zwykle nie myślą o ułatwieniach dostępności, ponieważ nie chcą zaakceptować, że mają prawo do znalezienia adaptacji. Negowanie potrzeby korzystania z wózka inwalidzkiego jest częstym problemem, ale nie powinno tak być, po prostu trzeba to zaakceptować. Nadal możesz być aktywny I jednocześnie potrzebować adaptacji dla niepełnosprawnych. Masz prawo do bardziej praktycznego i wygodnego życia. Ludzie muszą przestać cenzurować siebie i znaleźć rozwiązanie dla domu swoich marzeń lub budynku, do którego zawsze chcieli się dostać. Mamy prawo marzyć jak każdy inny. Wolność wyboru to dla nas ważna sprawa, a te produkty na to pozwalają.

5. Co najbardziej lubisz w naszych produktach?

Widziałem tak wiele wind i tak, działają, ale są chaotyczne w użyciu. Uwielbiam możliwość dopasowania ich do istniejącego obszaru i wtopienia ich w nieruchomość. Dobre jest również to, że nadal mogę normalnie korzystać ze schodów, jeśli ja lub ktokolwiek inny nie chce korzystać z windy. Każdy może uzyskać dostęp i jest tak samo bezpieczny, jak każdy inny, ale wygodniejszy.

Zadaliśmy również Michaëlowi kilka pytań dotyczących jego życia i osobistych doświadczeń.

6. W jaki sposób wypadek na nartach wpłynął na Twoje życie / mentalność i co sądzisz o swoim powrocie do zdrowia / zmianach w życiu?

Więc wypadek na nartach wydarzył się podczas rodzinnych wakacji we francuskich Alpach, popisywałem się przed rodziną i wygrałem konkurs skoków, ale nie wylądowałem dobrze. Złamałem kręgosłup i nogi. Sparaliżowany, klasyczny powrót do zdrowia w rehabilitacji przez 18 miesięcy. Trudno było się do tego przyzwyczaić, a szczególnie trudno było się przyzwyczaić mojej rodzinie. Moi dwaj bracia widzieli, jak jeżdżę na nartach i skaczę / upadam. Widzieli, jak wszystko się dzieje i ciężko im było sobie z tym poradzić. Fizjoterapia pomogła mi stać się silniejszym i zacząć znów kształtować moją przyszłość. Mając 18 lat byłem na uniwersytecie i było szczególnie trudno przystosować się, ponieważ niewielu studentów poruszało się na wózkach inwalidzkich. Ogólnie rzecz biorąc, miałem niesamowity system wsparcia, któremu bardzo zależało i pomagał mi we wszystkim, czego potrzebowałem. Sport pomógł mi dostosować się do mojego nowego stylu życia, ponieważ sport pomaga w rehabilitacji. Pozwoliło mi to zachować zdrowie i sprawność oraz oznaczało, że mogłem stać się silniejszy, ciesząc się tym procesem. Szybko naciskałem, aby znów stać się aktywny, a pełne dostosowanie się zajęło kilka lat. Ogólnie rzecz biorąc, ciężko było zaakceptować bycie niepełnosprawnym, ale się udało.

7. Czy ogólnie powiedziałbyś, że wypadek na nartach zmienił Twoje życie na lepsze czy na gorsze i dlaczego?

Nie wiedziałbym, jak to jest żyć bez tego wypadku, więc nie mogłem tak naprawdę wybrać. Jednak nie zmieniłbym życia, które mam dzisiaj. Jestem czołowym sportowcem i zdobyłem medale na Igrzyskach Paraolimpijskich. Poznałem też moją żonę, która była fizjoterapeutką podczas mojej podróży. Zdecydowanie zaakceptowałbym bycie na wózku inwalidzkim za to życie, które teraz prowadzę z żoną i synem.

8. Jaki jest Twój cel w życiu?

Moim jedynym celem w życiu jest bycie szczęśliwym. Chcę się bawić jak najwięcej.

9. Jak pandemia wpłynęła na Twoją pasję do sportu?

Oczywiście wpłynęło to na mnie, ale dotknęło to wszystkich i wszyscy cierpieliśmy przez to na różne sposoby. Trenowałem na Ironmana przed pandemią i ciężko pracowałem; robiąc duże postępy. Więc oczywiście byłem sfrustrowany podczas pandemii, ponieważ nie mogłem już trenować ani rywalizować. Zawody zostały również odwołane we wszystkich dyscyplinach sportowych, a wydziały zostały zamknięte. To sprawiało, że było mi ciężko, ponieważ nie mogłem nawet uprawiać sportu dla przyjemności, co robiłem przez całe życie. To było frustrujące, ale nadal mogłem uprawiać sporty na świeżym powietrzu, a w domu też jest miejsce na ćwiczenia i inne sporty. Pandemia pozwoliła mi też spędzić więcej czasu z rodziną, czego inaczej bym nie miał. To było wyjątkowe, ponieważ zwykle jestem bardzo zajęty.

10. Co Cię inspiruje?

Zdolność ludzi do odbicia się i przystosowania do wszystkiego, co rzuca im życie. Każdy człowiek zmaga się w tej chwili z przeciwnościami losu, a obserwowanie, jak ludzie pokonują wyzwania, inspiruje mnie do zrobienia tego samego i parcia przed siebie.

11. Jaka była twoja ulubiona zagrana gra i dlaczego?

Ogólnie rzecz biorąc, Igrzyska Paraolimpijskie w Londynie w 2012 roku były niesamowite, tłum był niewiarygodny, a publiczność była bardzo zaangażowana w mecze. Igrzyska olimpijskie w Londynie przyniosły również największą zmianę w igrzyskach paraolimpijskich, ponieważ kraj postanowił wyróżniac paraolimpijczyków w taki sam sposób, jak zwykłych olimpijczyków. Było to bardzo wyjątkowe i satysfakcjonujące dla nas wszystkich, wspaniale jest również promować równość na całym świecie i inspirować wszystkich do wiary w siebie. Podobało mi się również granie w Igrzyskach Paraolimpijskich w Atenach w 2004 roku. To były moje pierwsze igrzyska paraolimpijskie i zdobyłem 2 medale. To była oczywiście ogromna niespodzianka i wielkie osiągnięcie. Cieszyłem się również Igrzyskami Paraolimpijskimi w Pekinie w 2008 roku, kiedy zdobyłem złoty medal. Igrzyska Paraolimpijskie w Brazylii w 2016 również były niesamowite, ponieważ mogłem być nosicielem flagi. Podobało mi się to doświadczenie i miałem szczęście, że mogłem to zrobić.

12. Jakie wyzwania napotkałeś będąc użytkownikiem wózka inwalidzkiego?

Wiele wyzwań. Jednak najważniejsze dwa to sposób, w jaki społeczeństwo patrzy na ciebie i wolność. Społeczeństwo ogólnie patrzy z góry na osoby niepełnosprawne, a dyskryminacja jest ogromna, chociaż możesz nie zdawać sobie z tego sprawy. Pochodzę z Francji, a grupa osób niepełnosprawnych to największa dyskryminowana grupa we Francji. Budynki są często niedostępne, a to oznacza, że ​​nie mogę się tam dostać, co jest niesprawiedliwe i oznacza, że ​​dużo mnie omija. Dostępność jest sprawą kluczową, a kiedy stajesz się niepełnosprawny, nagle zdajesz sobie sprawę, czym są dostępne drzwi. Muszę wcześniej zaplanować, dokąd chcę się udać, aby upewnić się, że jestem w stanie wejść do środka / poruszać się po obiekcie, a to jest trudne, ponieważ nie mogę dostać się do wszystkich miejsc, do których chcę, gdyż te miejsca nie zamierzają lub nie mają funduszy na stanie się dostępnymi dla osób niepełnosprawnych.

13. Które miasto było dla Ciebie najbardziej / najmniej dostępne?

Najbardziej dostępne były prawdopodobnie Ameryka i Australia. Ameryka jest bardzo dostępna. Najbardziej niedostępna jest Francja. Kiedyś wspiąłem się na Mont Saint Michel we Francji, było tam tysiące stopni, a mój brat musiał wspiąć się ze mną na plecach, ponieważ miejsce to było bardzo niedostępne. Europa Północna jest przyzwoicie dostępna. Francja, Hiszpania, Portugalia są dość niedostępne z wyjątkiem głównych miast, takich jak Barcelona i Madryt. Afryka i Azja są również dość niedostępne.

14. Jak się czujesz, gdy spotykasz młodszych sportowców, którzy twierdzą, że zainspirowali się Tobą?

Tak naprawdę jestem rozpoznawalny tylko we Francji, ale tam wielu sportowców i niepełnosprawnych użytkowników jest zainspirowanych. Będąc czołowym sportowcem, jestem wzorem do naśladowania. Myśl ta sprawia, że ​​zdajesz sobie sprawę ze wszystkich rzeczy, które osiągnąłeś jako sportowiec. Trochę odpowiedzialności za zmianę społeczeństwa i uczynienie go lepszym miejscem. Mam też obowiązek troszczyć się i zmieniać życie ludzi, ale dla mnie kilkaset jest wystarczające. Ogólnie jest to bardzo satysfakcjonujące i jeśli sprawia, że ​​jestem przydatny dla innych, jestem szczęśliwy.

15. Co sprawiło, że zdałeś sobie sprawę, że chcesz być zawodowym graczem w swoim sporcie?

Byłem tenisistą przez 13 lat, dużo grałem w tenisa jako dziecko, jednak nie był to mój ulubiony sport. Jednak po wypadku spróbowałem tenisa na wózku inwalidzkim i cieszyłem się nim, ponieważ nie było źle. Potem zacząłem grać i konkurować lokalnie, w kraju i wreszcie na całym świecie. Pomogło mi to w rehabilitacji i cieszyło mnie to, więc kontynuowanie tego było dla mnie przyjemnością.

16. Gdzie widzisz siebie za 5 lat?

Widzę się nadal mieszkającego w Londynie, więc to będzie 6 lat w Londynie. Uwielbiam mieszkać w Londynie, ponieważ jest tu tak wiele do robienia. Chcę być bardziej aktywny po pandemii i dalej uprawiać sport i trenować. Nadal chcę się rozwijać i cieszyć życiem. W 2024 roku Igrzyska Paraolimpijskie odbędą się w Paryżu, więc będę między Londynem a Paryżem. Produkuję także film we Francji i chcę to kontynuować, ponieważ lubię opowiadać tę historię. Bardzo chciałbym nauczyć się grać, bo jest niewielu niepełnosprawnych aktorów, chcę bronić mniejszości.

17. Jakie 3 rzeczy są dla Ciebie ważne?

Rodzina, wolność i wpływ, jaki mam na ludzi / to, co wnoszę do społeczeństwa.